قدس آنلاین- گروه استان ها: گروهک تروریستی جیش العدل از بقایای گروهک تروریستی عبدالمالک که هرچند یک‌بار با اقداماتی مذبوحانه سعی در برهم زدن آرامش مناطق مرزی دارد اگرچه در افکار مردم مرزنشین و بلوچ سعی دارد تا خود را حامی حقوق اهل سنت و بلوچ ها نشان دهد اما ترورهای کور و یاغی‌گری‌ها این گروه در مرزهای شرقی گواه این موضوع است که این افراد تمایلی برای زدودن محرومیت و ارائه خدمات به قوم بلوچ را ندارند.
مخالفت با طرح رزاق
هنوز یک هفته از ماجرای درگیری در مرز سروان و آشوب های ناشی از ماجرای سوخت بر ها در استان سیستان و بلوچستان نمی گذرد که حالا با حمله به خودروی مهندسی سپاه برخی از معاندان و بدخواهان نظام سعی دارند تا منطقه را ملتهب کنند.
معمولاً بیکاری و نیاز به امرارمعاش مرزنشین‌ها همواره یکی از اهرم‌هایی است که از آن برای تطهیر کردن قاچاق سوخت توسط سودجویان استفاده می‌شود از همین رو دولت به همراهی نهادهای نظامی و انتظامی طرحی تحت عنوان «رزاق» را آماده کردند که مدتی است به‌صورت آزمایشی در سیستان و بلوچستان در حال اجرا است.
طرح «رزاق» یک طرح معیشتی است که از مهرماه سال جاری برای ساماندهی سوخت بران مرزنشین در سیستان اجرایی شده است. در این طرح به هر ۵ خانوار بومی یک کارت تردد تعلق می‌گیرد تا با استفاده از آن، یک نفر به نمایندگی از دیگران، به‌صورت قانونی اقدام به خرید ۳ هزار لیتر سوخت گازوئیل بکند. البته خانوارها مجاز به کرایه دادن کارتشان نیز هستند.
صاحبان کارت «رزاق» می‌توانند هفته‌ای یک‌بار از گذرگاه‌های مرزی، سوخت به پاکستان منتقل کنند و درازای آن پول بگیرند. اما چرا برخی افراد در این استان با این طرح مخالفت داشته و یا گروهک‌های تروریستی مانند جیش العدل قبل از آشوب‌های سراوان این طرح را زیر سؤال برده و سعی داشتند تا به‌گونه‌ای بساط یک‌لقمه‌نان حلال برای مرزنشینان را جمع کنند حاکی از آن است ک عده‌ای همواره درصدد ماهی گیری از گل‌آلود کردن فضای سیاسی این استان هستند.
مخالفت با راه‌سازی و رفاه
در قریب به‌اتفاق شبکه‌های مجازی بیگانه و داخلی همواره کاربران داد خدمت‌رسانی به مناطق محروم رادارند و از نبود امکانات اعتراض دارند اما ترورهای کور مانند حمله به خودرو نیروهای سازندگی سپاه، ربودن کارگران و یا مهندسان راه‌آهن، ربایش مهندسان معدن و ده‌ها افراد دیگری که برای آبادانی این خطه از میهن اسلامی آستین همت بالا زده‌اند این موضوع را به ذهن متبادر می‌کند که عده‌ای آبادانی و رفاه در این منطقه برخلاف اهداف سودجویانه آن‌هاست و ظاهرا تصمیم دارند تا با نامن جلوه دادن استان پای سرمایه گذاران را از این استان قطع کنند.
سردار بارانی‌درازهی یکی از افراد بومی که خاطرات بسیاری با شهید شوشتری دارد وی در این رابطه اظهار می‌کند: «در دوره‌ای که سردار شهید شوشتری به سیستان و بلوچستان رفت، وضعیت امنیت در این منطقه بسیار شکننده شده بود. گروهک تروریستی جندالشیطان گاه و بی‌گاه دست به اقدامات انتحاری می‌زد. در یک فقره در همین ایام، در یک پاسگاه ۱۶ نفر را گروگان گرفتند و بردند؛ ۱۴ نفر را یکجا کشتند و انفجارهایی نیز داخل استان انجام می‌دادند. »
وی اظهار می کند: ماموریت سردار این بود که استان را با تدبیر خودش کنترل کند.
باندهای قاچاق این روزها در تلاشند تا از حادثه سوخت بر ها برای کسب سود بیشتر برای خودشان، نهایت بهره‌برداری را بکنند
آقای درازهی می‌گوید: ایشان آمد و وقتی با مردم روبه‌رو شد دید این امنیت را می‌تواند با مردم برقرار کند. نوار مرز را دید و به ما دستور داد در مرحله اول برای ۱۰ پایگاه آدم جذب کنیم و بعد این را توسعه داد. الان ما ۳۰۰ کیلومتر مرز مشترک داریم. همین بچه‌های بسیجی بومی نشسته‌اند و نگهبانی می‌دهند و باعث شدند تحرکات گروهک‌ها کم شود.»
اعتماد شهید شوشتری به مردم
وی درباره شوشتری می گوید: درباره سردار شوشتری و ابعاد اقدامات او در سیستان و بلوچستان کمتر گفته و نوشته شده است. شاید هیچ‌کس به اندازه مردم بومی که امروز از شر گروهک‌ها تا حدودی خلاص شده‌اند، نتواند بهتر از دیگران شوشتری و خدماتش را درک کند. «اعتماد کردن به مردم در زمان او شکل گرفت. تا قبل از او ما نیروی کادر در سپاه نداشتیم. ولی بعد از ورود ایشان در سراوان حدود ۲۰۰ نفر افسر و درجه‌دار و کادر در داخل سپاه داریم.
این به‌خاطر اعتماد است. نزدیک به ۲۰ هزار نفر از زمان سردار شوشتری تا الان جذب سپاه شده‌اند. این ۲۰ هزار نفر خودش نان‌آور چند هزار نفر می‌شوند؟ در بحث بهداشتی و عمران و آبادانی کارهای فراوانی کرد. ما در صفر مرزی بیش از ۶۰۰ بیل مکانیکی و لودر داریم که دارند جاده‌سازی می‌کنند تا دسترسی مردم به مرز و نیروها افزایش پیدا کند.
وی اظهار می کند: پس از شهادت سردار شوشتری به همراه سران چند طائفه، نیروی زمینی سپاه حدود ۱۰ بیمارستان صحرایی در این منطقه دایر کرد.
باند های قاچاق اجازه نمی دهند
آقای درازهی می‌گوید: «این بیمارستان‌ها افرادی را که نیاز به مراکز مجهزتری داشتند، با هزینه بیمارستان به شهرهای بزرگ‌تر منتقل می‌کردند و حتی جا و مکان‌شان را هم تامین می‌کردند.» یکی دیگر از طرح‌های سردار، تسهیلات معافیت برای فرزند افراد بومی نظامی بود. «سردار، لباس مخصوص نظامی برایشان درست کرد. لباس بلوچی نظامی. براساس طرح ایشان، کسی که ۱۰ سال در مرز خدمت کند، می‌تواند یک فرزندش را معاف کند. اینها توجهاتی است که به مردم منطقه شده است.»
این بزرگ و ریش سفید طایفه اظهار می کند: شاید امروز بسیاری در سراوان به‌دنبال سوخت و سوخت‌بری باشند اما این شهرستان علاوه‌بر نیروی کار جوان، ظرفیت‌های بی‌نظیری همچون معادن باارزش دارد. اگر قرار بود با توسعه سوخت‌بری و سوخت‌کشی سراوان تبدیل به قطب اقتصادی شود، در چندین سال گذشته این اتفاق می‌افتاد اما حالا می‌توان با قاطعیت گفت که باید بساط این طرح حداقل برای افرادی که در شعاع دورتری از مرز هستند و همچنین سایر افراد در سایر استان‌ها برچیده شود.
وی بیان می کند: باید با ایجاد کارگاه‌های زودبازده و استفاده از کسانی که توانایی ایجاد اشتغال دارند، این شهر مرزی را به‌جای منطقه‌ای برای انتقال سوخت، به بازار صادراتی به پاکستان تبدیل کرد.
درازهی می گوید: این کار شاید آسان نباشد اما به‌سختی مبارزه با باندهای قاچاقی نیست که این روزها در تلاشند تا از حادثه سوخت بر ها برای کسب سود بیشتر برای خودشان، نهایت بهره‌برداری را بکنند.
این معتمد استان سیستان و بلوچستان بیان م یکند: آنها در تلاشند تا به بهانه جانباختگان این حادثه، سودهای چند ده میلیونی خود را برای مدتی بیشتر تضمین کنند. درست مانند شبکه قاچاقی که در مرزهای غربی سعی می‌کند حتی از گرفتار شدن کولبران در زیر بهمن، طعمه‌ای برای چند روز واردات بدون دردسر کالاهایش استفاده بکند. مرزها نعمت هستند، باید قدر آنها را دانست.
نظر شما